CZY BÓG KOCHA ZAWSZE?
- Nadrzędna kategoria: Artykuły
- Kategoria: Kontrowersyjne
Kilka tygodni temu znalazła się w mojej skrzynce pocztowej ulotka na której na samym dole widnieje jej adresat:
Facebook.com/Tajemnice Pisma Świętego
Treść ulotki zawiera cztery pozycje mówiące o miłości Bożej i brzmią one
1) Bóg cię kocha.Jest to zapewnienie samego Boga, bo Bóg sam w sobie jest Miłością w 1Jana 4:8 jest napisane: Kto nie miłuje nie zna Boga, gdyż BOG JEST MIŁOŚCIĄ, a wiesz 16 rozwija tą myśl i mówi: A myśmy poznali i uwierzyli w miłość, którą Bóg ma do nas. Bóg jest miłością, a kto mieszka w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim. Tekst ten wyraźnie wskazuje, że Bóg kocha każdego człowieka, dlatego zesłał Syna Swego na tę ziemię (Jana3:16), aby uleczyć nas od zarazy grzechu i umierając, wykupić nas od kary śmierci. Na temat wykupienia Ap. Paweł w 1Pior.1:18-19 mówi > Wiedząc, że nie rzeczami znikomymi, srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z marnego postępowania waszego , przez ojców wam przekazanego, lecz drogą krwią Chrystusa, jako baranka niewinnego i nie skazitelnego. A Jan w Ob.5:9 prawdę tą potwierdza i mówi: >I zaśpiewali nową pieśń tej treści: Godzien jesteś wziąć księgę i zdjąć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś dla Boga krwią swoją ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu. Ap. Paweł do Rzym. 3:10 mówi, że nie ma ani jednego sprawiedliwego i wszyscy przez to stali się nieużyteczni (wiersz 12). Stali się przestępcami Prawa Bożego, za przestępstwo, którego jest kara śmierci. Dlaczego? Bo zapłatą za grzech jest śmierć a ceną za wykupienie od tej śmierci, jest śmierć niewinnego Baranka - Jezusa Chrystusa, przez którą grzesznik otrzymuje dar łaski Bożej darmo ( Rzym.6:23), przez odkupienie w Jezusie Chrystusie. Dlatego od tej chwili zostaliśmy zobowiązani do zmiany swego postępowania Rzym.6:3-6
Zatem . Aby cię Bóg umiłował musisz sam miłować, o czym mówią nam wcześniej cytowane wiersze Słowa Bożego. Miłość grzesznika do Boga nastąpi wtedy gdy poznasz Boga. W modlitwie Jezusa prosi On swego Ojca: A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś. Jana 17:3. Gdy poznamy Boga Miłosiernego, Wybaczającego i Sprawiedliwego wtedy zrozumiemy że:
CZY RZECZYWIŚCIE IZRAEL ODRZUCONY?
- Nadrzędna kategoria: Artykuły
- Kategoria: Kontrowersyjne
Paweł K w dniu 15.06.2016 r. zapytał: Czy naród izraelski rzeczywiście został odrzucony? Przecież 12 apostołów to przecież Izraelczycy należący do tegoż narodu, z którym Bóg jako oblubieniec ślubuje wierność swej oblubienicy. Proszę o komentarz w tej sprawie.
Pawle! Witam cię Serdecznie i zachęcam abyś przeczytał list go Gal.3:25-29 i skorygował swój pogląd na temat Izraela. On był oblubienicą Boga, ale od śmierci Szczepana przestał nią być.. Bóg rozwiódł się z nią i poślubił inną niewiastę i o tej niewieście mówi nam wiersz 29 >Jeśli jesteście Chrystusowi, tedy jesteście potomkami Abrahama i dziedzicami według obietnicy< A Jeremiasz w 3:6-8 tak w imieniu oblubieńca wypowiada się o swej wybrance: > W czasie króla Jozjasza rzekł Pan do mnie: Czy widziałeś co uczyniła odstępna żona, Izrael? Chodziła na każdą wysoką górę i pod każde zielone drzewo i tam oddawała się nierządowi. Nawet wtedy jeszcze myślałem, że gdy uczyniła to wszystko powróci do mnie, lecz nie powróciła. I widziała to nie wierna jej siostra – Juda ( Ez.16:45-47). Widziała także, że Ja właśnie z powodu wszystkich cudzołóstw odrzuciłem odstępną żonę, Izraela i dałem jej list rozwodowy. Jednak jej siostra, nie wierna Juda, nie ulękła się, lecz poszła, i także oddawała się nierządowi.
Tak też stanie się z obecnym chrześcijaństwem, który w bezwstydny sposób bezcześci ziemię cudzołożąc z: różnego rodzaju bóstwami z kamienia, drewna, obrazami i fałszywymi naukami – moja uwaga Jer.3:8-9, czyniąc taki sam grzech jak czynili to Izraelczycy. Owym cudzołóstwem Bóg nazywa bałwochwalstwo w którym występują różni bogowie w postaci figur, rzeźb i malowideł stawianych pod każdym drzewem, przy drogach i ich skrzyżowaniach. Na podstawie, zaledwie kilku tych tekstów, a możemy znaleźć ich dużo więcej, świadczy, że naród Izraelki jako całość został odrzucony przez Boga i stał się narodem ościennym tak jak każdy naród pogański, do którego powinna docierać ewangelia zbawienia w Jezusie Chrystusie.
A gdy ona dotrze do ich serc, wtedy staną się, podobnie jak nawrócone narody pogańskie; narodem wybranym i świętym - nowym Izraelem i nową oblubienicą .Będą oni nowym Izraelem nie z urodzenia, ale z ducha. I o tym mówi nam właśnie tekst z Gal.3:29.tak: >Jeśli jesteście Chrystusowi, tedy jesteście potomkami Abrahama i dziećmi według obietnicy (danej Abrahamowi – moja uwaga)
Ap. Paweł w liście do Rzym 9: 8 podkreśla, że dzieciństwo cielesne wcale nie świadczy o tym, że się jest izaelczykiem, dzieckiem Bożym, bo dzieckiem Bożym, izraelczykiem jest każdy, kto się narodzi z ducha, i wtedy zaliczony będzie do potomstwa Abrahamowego i z tej też racji, będzie mógł korzystać z wszelkich błogosławieństw wypływających z obietnic Bożych danych Abrahamowi i jego potomstwu.
Apostołowie o których mówisz, rzeczywiście byli izraelczykami, ale czy ich jak i pozostałych hebrajczyków im towarzyszących osób możemy zaliczyć go ogółu narodu? Byli oni tylko cząstką tego narodu >ostatkiem
Takim samym jak byli: Noe z rodziną czasie potopu, jak Lot z rodziną w czasie ukarania Sodomy i Gomory. Tak też będzie w czasie końcowym, tuż przed powtórnym przyjściu Jezusa Chrystusa, w którym Boga reprezentować będzie > Ostatek< zapieczętowany do życia wiecznego i jego królestwa. Więcej na ten temat znajdziesz w:
http://konfrontacje.com.pl/artykuly/kontrowersyjne/135-odpowiedzi-na-komentarze.html
A oto pełna treść mej odpowiedzi na podobny temat Panu Piotrowi.
Piotrze! Odpowiadam Ci szczerze i bez uników, że brew twych sugestii, stać mię na naukę i to robię, i mimo swego wieku, dalej się uczę i korzystam z interpretacji tekstów Biblijnych ludzi, mądrzejszych od siebie, a przepuszczam również i od ciebie. Moją wolę nikomu nie sprzedałem, a wierz, dla czego? Bo została ona okupiona krwią Baranka w dniu, 14 Nisan i dlatego jest ona nie moją, ale Jego – Jezusa.
2. Ci, co ustawiali interpretację Biblii w K ADS mieli jedną tendencję, aby poniżyć Izrael a na jego miejsce wywyższyć korporację handlową o nazwie K ADS.
Piotrze! Z tym twierdzeniem, nie chyba, ale na pewno przesadziłeś! Przed stawianiem takiej tezy powinieneś wpierw zapoznać się z następującymi wierszami Biblijnymi, które mówią:
=A/ 1Mojż. 15, 7-21 - O przymierzu Boga z ojcem narodu Izraelskiego – Abrahamem.
=B/ 2Mojż. 2,24-25; 6, 4-8 -przypomnieniu Boga o przymierzu z Abrahamem w czasie ucisku swego ludu.
=C/ 2Mojż. 19, 4-8 - Powtórzeniu przymierza po wyjściu z niewoli egipskiej, w którym jest powiedziane: (w.5-6) – Teraz, jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie moją szczególną własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów, ludem świętym. Takie słowa powiedz Izraelitom. Warunki te, całe zgromadzenie przyjęło, wypowiadając takie oto słowa: (w. 8) Wtedy cały lud jednogłośnie powiedział: „ Uczynimy wszystko, co Pan Powiedział”
=D/ 2Mojż.23, 32-33 – Bóg zakazał Izraelitom aby nie sprzymierzali się z narodami i ich bałwochwalczymi bogami.
=E/ 3Mojż. 26, 9 - O umocnieniu przymierza zawartego. Wszystkie te przymierza są przymierzami warunkowymi. Warunek ten zawarty jest w słowie, „ jeśli pilnie słuchać będziecie słowa moje i wypełniać je” to wtedy będziecie: Ludem moim, będziecie narodem świętym, będziecie Mi królestwem kapłanów, będziecie mieli pokój, bezpieczeństwo i swój kraj, do którego zmierzacie.
=F/ Natomiast, – „ Jeśli nie będziecie Mnie słuchać, będę was karał siedem razy więcej za grzechy wasze 1Mojż. 26,14; 29, 23-27. Mimo upadków Bóg kochał ten naród tak wielce, że raz po raz wysyła swych posłańców z upomnieniami, ale czy słuchają ich? Mat.23, 37; Łuk.13,34 Pięknie o wielkiej miłości Boga do Izraela opisuje Ezechiel w 16 rozdziale. Warto przeczytać. Ponadto modlitwa Daniela na wygnaniu wyraźnie przedstawia stan duchowy Izraela. Dan. 9, 4-19. Po błagalnej modlitwie Daniela zostaje mu ujawnione znaczenie widzenia, w którym przedstawione jest w (w.24) „ Ustalono, (przez kogo? Przecież nie przez adwentystów) siedemdziesiąt tygodni ( 70x7 =490 lat) nad twoim narodem (Izraelem) i twoim świętym miastem, by położyć kres nieprawości, grzech obłożyć pieczęcią i odpokutować występek, a wprowadzić wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka, i namaścić to, co najświętsze”. Zatem Piotrze! Jakbyś zinterpretował ten tekst? Kogo on dotyczy? Czyż nie naród izraelski, któremu wyznaczono czas na odpokutowanie występków w okresie 490 lat? I namaścić to, co najświętsze w 27 roku – Jezusa? Wierzę, że potrafisz obliczyć ten okres i czasy, w którym mają się wypełnić, gdyż w tekście tym występuje słowo „ u-le-moadim” określające czasy wypełnienia się tegoż proroctwa. Więc próbuj wyliczyć te czasy i przedstawić mi je.
Przeczytaj! Ez.7,12-27; 6,14; Czysz nie będzie to czas końca łaski dla tego narodu po wysłuchaniu słów Szczepana? Dz.7, 1-60, a po słowach: „ A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa stojącego po prawicy Boga. I rzekł: widzę niebo otwarte i Syna człowieczego stojącego po prawicy Boga (w. 55-56)” - Ukamienowali go! (W.58). Szczepan wyraźnie stwierdza: „Twardego karku i opornych serc i uszu. Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak Ojcowie wasi tak i wy (w. 51). Co oznacza ten zwrot? Jesteś przecież znawcą nauk Pisma Świętego i powinieneś wiedzieć, że grzech przeciwko Duchowi Świętemu ma swój czas, przekroczenie, którego pociąga za sobą niewybaczalne skutki. Marek w 3, 29, tak mówi”, Kto by jednak bluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego” – Mat.12, 31; 1Jana 5,16. Czas wyznaczony wypełnił się i Izrael, jako winnica Pańska – przedstawiona w naukach Jezusa, Mat, 21, 33-43, została im odebrana. Izrael, jako naród został wybrany przez Boga na określonych warunkach, które nie zostały spełnione, dlatego w wierszu 43 jest powiedziane: „ Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce”. Piotrze! Widzisz, więc, że to nie Z. Łyko ani Kościół Adwentystów, odrzucił Izrael i to nie on taką głosi naukę, ale ewangelista Mateusz. Podobną naukę paralelną znajdziesz też w innych tekstach Biblijnych. Głoszenie prawdy, nie jest nikogo poniżeniem, ale wywyższenie Tego, kto tą prawdę podaje w Piśmie Świętym. Podał ją Duch Święty ludziom, którzy ją przedstawili w słowie Bożym i za to niech będzie Mu chwała i uwielbienie na wieki, wieków.
3. Piotr z oburzeniem pisze: Bóg zesłał Ducha Świętego na Żydów z całego świata w dniu pięćdziesiątnicy, aby za 4 lata zostało to zniweczone? Pustota dogłębna, gdyż Ap. Paweł napisał długo później, że Bóg nie odrzucił Izraela (Rzym. 11, 1-2) Piotrze! Znów nieporozumienie. Apostoł Paweł napisał: „Pytam, więc, Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą! I ja przecież jestem Izraelitą, potomkiem Abrahama, z pokolenia Benjamina, Nie odrzucił Bóg swego ludu, który wybrał przed wiekami. Czyż nie wiecie, co mówi pismo o Eliaszu, jak uskarża się on przed Bogiem na Izraela? Czy w tekście tym jest mowa o narodzie, jako o Oblubienicy – Kościele, z którym zostało zawarte przymierze? Nie! Mowa jest o jednostkach, ludziach, którzy są w dalszym ciągu wierni Bogu. Nie bez przyczyny Piotr przytacza przykład z czasów Eliasza, który w czasie prześladowań uważał, że tylko on sam pozostał przy życiu, jako wierny sługa Boży. A prawda rzeczywista była ta o której jest napisano w 1Król.19:18, mówiaca o tym, że Bóg obok Eliasza miał jeszcze resztkę > ostatek< stanowiącą 7000 osób tych, których kolana nie ugieły się przed Baalem i usta nie całowały bałwochwalczego boga Baala.
W czasie odrzucenia Kościoła Bożego, składającego się wyłącznie z narodu Izraelskiego i ludzi z narodów ościennych, którzy przyłączyli się do tegoż narodu poprzez znak obrzezki wyznając Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba – ostatki z Izraela, byli wierni Bogu. Co potwierdza (Rzym 11:4). Tak samo się rzecz ma i w czasie odrzucenia narodu, jako tego, z którym zostało zawarte przymierze – narodu, jako Kościoła Bożego. Kościoła, który miał być światłością dla świata niosąc światło o prawdziwym, miłującym i jedynym Bogu. Od momentu ukamienowania Szczepana, Izrael, jako naród został zrównany z innymi narodami i tak jak każdy indywidualny człowiek z każdego narodu ma prawo być zbawiony, dzięki oczyszczającej krwi Baranka zabitego od założenia świata, a urzeczywistnionego na górze Golgoty. Ci, którzy przyjęli Chrystusa, są tylko resztką z tego narodu, a nie całym narodem, jak to było w czasie zawieranego przymierza. Wszyscy ludzie przyjmujący Chrystusa za swego Pana są zaliczeni w poczet tegoż Izraela. Jest to jednak Izrael nie z ciała obrzezki, ale z obrzezki serca, Izrael nowy, duchowy a nie cielesny. List do Galatów 3, 23-28 zagadnienie to przedstawia tak: „ Do czasu przyjścia wiary byliście poddani pod straż prawa i trzymani w zamknięciu, aż do objawienia się wiary. Tym sposobem prawo stało się dla was wychowawcą, który miał prowadzić ku Chrystusowi, abyśmy z wiary uzyskali usprawiedliwienie. Gdy jednak wiara nadeszła, już nie jesteśmy poddawani wychowawcy. Wszyscy, bowiem dzięki tej wierze jesteście synami Bożymi w Jezusie Chrystusie. Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma już Żyda ani poganina( goja – moja uwaga), nie ma już niewolnika, ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny, ani kobiety, wszyscy, bowiem jesteście kimś jedynym w Jezusie Chrystusie. Jeżeli należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą dziedzicami. ( Tymi, którym przywilej ten przysługiwał, tylko tym, którzy przynależeli do narodu izraelskiego – moja uwaga). Gal.3,7-9; 5,3-6.
4. Piotr pisze: Nie odróżniasz ofiar wynikających z zasady szafarstwa - pierwocina i dziesięcina od ofiary wynikających z grzechu - ofiary składane na ołtarzu. Bóg stwarzając Adama uczynił go częścią Królestwa Bożego. Adam rozumiał to i dlatego żył w rytmie znaków niebios, co oznaczało, że jest poddanym Boga.
Piotrze! Rozumiem, ale inaczej niż ty, dlatego przedstawię ci swój punkt widzenia na te zagadnienia.
Szafarstwo, ma ścisły związek z ofiarnictwem, zarządzaniem i zagospodarowaniem. Wspaniały nasz Bóg dał nam wspaniały przykład, jak powinniśmy szafować swoimi dobrami. Bóg ofiarował nam swego Syna, dar najcenniejszy, aby wybawił nas z grzechu, i by zaoferować nam z łaski życie wieczne. Uwidocznione było to w służbie ceremonialnej kultu religijnego, w której ofiarowany był baranek. Zapłatą za wykupienie człowieka z grzechu jest śmierć symbolicznego Baranka, urzeczywistnionego w Jezusie Chrystusie na Górze Golgoty. Tak Bóg umiłował świat, że ofiarował nam Syna Swego, aby każdy, kto weń uwierzy otrzymał życie wieczne Jana 3,16. Miało to też odbicie w dzieleniu się w ofiarnictwie z pierwszych zbiorów, gdzie przynoszono pierwszy snop żniwny czy też dziesiątą część swych dochodów do świątyni. Czynności te miały jednak związek z ofiarą za grzech, gdyż były one wdzięcznością Bogu za Jego ofiarę złożoną za wybawienie, wykupienie nas od grzechu, a następnie za udzielenie łaski i wymazanie naszych grzechów z księgi życia, abyśmy mogli dostąpić zbawienia. Pierwociny składane w świątyni w postaci pierwszego snopa, było też symbolem na żniwo naszej ziemi, które będzie dokonane przez Jezusa. Pierwszy snop Jego pracy zbawczej na ziemi został dokonany i zabrany do nieba przy Jego zmartwychwstaniu. Mat.27, 51-53. Z dalszą twą wypowiedzią „Bóg stwarzając Adama uczynił go częścią Królestwa Bożego” zgadzam się w zupełności, ale skąd wiesz, czy też, skąd wziąłeś naukę, że Adam zrozumiał i dlatego żył w rytmie znaków niebios, co oznaczało, że jest poddanym Boga. Pewne jest, że Adam był poddanym Bogu, ale czy żył według znaków niebieskich, prócz soboty; od zachodu słońca w piątek do zachodu słońca w sobotę? Ja bynajmniej nic takiego nie znalazłem, mimo poświęceniu temu zagadnieniu sporo czasu. Pomóż mi znaleźć w Biblii, gdzie to jest napisane? Pytam i pytam i jakoś nie otrzymuje konkretnych tekstów, a tak chciałbym je poznać!
5.Wyjaśnij mi człowieku, jak to możliwe, że jezuici, którzy skonstruowali ten kalendarz mają wpływ na to, co zrobiono z rokiem gregoriańskim wstawiając go do biblijnej zasady dzień za rok. Zasada w Biblii jest, ale udowodnij, że hebrajskie, szana to czas 365, 2422 itp.
Piotrze! Nie zamierzam Ci nic udowadniać. Jeśli będziesz cierpliwy to jedynie mogę Ci przedstawić, ale w późniejszym czasie, to, co inni mówią na temat zmiany kalendarza i czy on coś pogubił, czy też coś nowego znalazł. A może ty udowodnisz mi ile czasu zgubiono w nowym kalendarzu? Jestem być może, słabszym od ciebie matematykiem i tego nie potrafię wyliczyć?
6. Piszesz dalej:, Jako świecący jedynie sobotę, jesteście w wielkim problemie natury biblijnej i historycznej, gdyż Biblia mówi od początku do końca o: świętach, nowiach i szabatach, a wy głosicie jedynie szabat. Macie problem przenosząc nowie z Izaj. 66,23 Do nowej ziemi, gdy nie będzie śmierci, bo tekst umieszcza go na nowej ziemi, gdy grzech będzie istniał i śmierć (Izaj. 65,20). Piotrze mówisz nie prawdę! Na nowej Ziemi śmierci ani grzechu już nie będzie!!
Piotrze! Po wypowiedzeniu twierdzącego słowa, że grzech i śmierć na nowej ziemi będzie istniał, powinieneś zrezygnować z tytułu, który sobie przypisujesz, gdyż absolutnie nie znasz się na Biblii i dziwię się jak mogłeś być kaznodzieją u Adwentystów? Biblii, absolutnie nie rozumiesz i przekręcasz ją na swoją modłę. Nie będę tego zagadnienia Ci wyjaśniał, gdyż wyjaśniałem je dużo wcześniej innej osobie, który podobnie jak ty ma taką sama znajomość proroctw i ich wykładni. Dlatego zachęcam do zapoznania się z tą dyskusją opublikowaną w linku: http://konfrontacje.com.pl/artykuly/kontrowersyjne/93-polemika-z-swerwerem-zbawienie-pl.html W linku tym znajdziesz moje odpowiedzi na takie tematy jak: Proroctwa dwuznaczące, i czy na nowej ziemi będzie grzech, śmierć i czy będą rodzić się dzieci?. Zachęcam do przeczytania całego materiału z dyskusji. Jeśli chcesz tylko zapoznać się z moja interpretacją na temat proroctwa, śmierci i porodów na nowej ziemi, zacznij od listu z dnia 08, 09, 2009r.
W Ps.104, 19 (BT) jest napisane: „ Tyś stworzył księżyc, aby czas wskazywał, słońce poznało swój zachód” Tekst ten jest paralelny, do 1Mojż. 1,14 I nie widzę w nim nic, co by wskazywało na czas do świętowania, lecz czas wskazywania. Widzę księżyc, jako planetę do określania czasu np. przypływu i odpływu morza, czas rozpoczynającego się miesiąca, Tiszri, Nisan, Abbib i innych pór, którymi posłużył się Mojżesz wyznaczając czas, w którym mają obchodzić poszczególne Świętka Starotestamentowe. 4Mojż. 28, 28, (W.9-31); 29, 1-39. Czas i dni wyznaczone na ŚWIĘTA I SKŁADANIA OFIAR wyznaczył Bóg, a Mojżesz je przekazał całemu narodowi 4Mojż,28,1. A w 2Mojż.12, 1-2 Jest powiedziane: „ I rzekł Pan do Mojżesza i do Arona w ziemi egipskiej mówiąc: Ten dzień będzie wam początkiem miesięcy, będzie wam pierwszym miesiącem roku”. Słońce i księżyc określają czas, a Bóg określa, w jakim czasie jest Jego święto i święta wasze, czyli narodu wyprowadzonego z Egiptu – Izraela.
10. Dalej piszesz: A taka sprawa praktyki kwartodecymiańskiej, o której pisze Was guru Zachariasz Łyko w "Nauce Pisma Świętego" w rozdziale o tym jak wprowadzono niedzielę. Napisał, że wszystkie zbory kierowały się 14 Nisan w obchodzie Wielkanocy, ale jedynie Rzym wyznaczył niedzielę, kiedy obchodził to święto. Odpowiedz wprost, czy Polikarp ordynowany na biskupa przez apostoła Jana, zgłupiał, że kierował się pełnią Księżyca na wiosnę i miał czelność jechać do Rzymu przekonywać biskupa Aniceta? Skoro chrześcijanie od początku święcić mieli tylko niedzielę to większość zborów chrześcijańskich kierując się fazami Księżyca była zwiedziona przez Żydów. W tym cała linia biskupów Azji mniejszej, a tym samym i apostołowie Jan, Filip i Paweł.
Piotrze! Na twoje pytanie, czy Polikarp zgłupiał, pisałem ci już w poprzednich listach, więc nie będę do tematu tego powracał. Powtórzę tylko jeszcze raz, że Biblia, nie zakazuje, ani nie nakazuje, aby święta starotestamentowe, w tym i Wielkanoc były świętowane po śmierci Jezusa. Do śmierci Jezusa święta te były obchodzone przez Jezusa i Jego apostołów Jana 6, 4; 2, 13; 11, 55; Łuk, 22, 1 Ponieważ nie spostrzegłem w Biblii, nakazu, ani zakazu, zbory powstałe jeszcze za życia Jezusa jak i po jego śmierci mogły obchodzić święto Wielkanocne w dniu 14 Nisan, w którym to dniu Jezus spożywał ostatniego baranka ze swoimi uczniami ustanawiając pamiątkę Wieczerzy Pańskiej. Zbory te mogły, więc przedłużyć świętowanie tegoż święta i po śmierci Jezusa, gdyż w Nowym Testamencie nie występuje nakaz, czy zakaz obchodzenia go. Podtekst jednak obchodzenia tegoż święta, po śmierci Jezusa, będzie całkiem odmienny od podtekstu starotestamentowego, o czym też wyjaśniałem ci w poprzednich listach. Nie znajdziesz też w naukach K ADS o zakazie świętowania świąt starotestamentowych, pozostawiając tą decyzje samym członkom i Radzie Zboru. Z tych też powodów adwentyści w Izraelu, świętą te obchodzą w dalszym ciągu. Ale czy są one identyczne jak za Mojżesza a nawet z czasów Jezusa? Po prostu nie wiem, bo nie uczestniczyłem w takich świętach. Chrystus w wieczerniku powiedział w Mat.26, 26-29 tak: A gdy oni jedli, wziął Jezus chleb i pobłogosławił, łamał i dawał uczniom i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje. Potem wziął kielich i podziękował, dał im mówiąc, pijcie z niego wszyscy. Albowiem to jest krew moja nowego przymierza, która za wielu się wylewa na odpuszczenie grzechów. Ale powiadam wam: Nie będę pił odtąd z tego owocu winorośli aż do owego dnia, gdy go będę pił z wami na nowo w Królestwie Ojca mojego”.
. W ostatniej Wieczerzy Wielkanocnej, którą obchodził Jezus z uczniami w wieczerniku, nakaz świętowania Wielkanocy według starego przymierza, przemienia na nowe przymierze. W nowym przymierzu symbol barana (Jezusa), zmienia na swoje ciało przedstawione w symbolu przaśnego chleba, a symbol krwi baranka zmienia na krew swoją w symbolu wina, która ma być rozlana na górze Golgoty.
Studiując Biblię o święcie paschalnym w Nowym Testamencie nie spotkałem nigdzie nakazu, aby święta obchodzone były w określonym czasie i aby w tych świętach ofiarowny był baranek. Oznaczony czas na paschę był i obowiązywał w Starym Testamencie w dniu, 14 Nisan. A nie w Nowym. W Nowym Testamencie występuje „krew nowego przymierza”, która występuje w symbolu wina i nie ma w nim mięsa z ofiary baranka. Jezus zachęca nowotestamentowe zbory, aby uroczystość wieczerzy Pańskiej celebrować w dalszym ciągu Łuk.22, 19, Lecz nie określa, w jakim to dniu, ani w jakim czasie uroczystość ta ma być obchodzona. Na ten temat Apostoł Paweł w 1Kor.11,23-26 pisze o swoim przekazie, który przyjął od Pana mówiąc: To czyńcie na moją pamiątkę! Ilekroć będziecie jedli chleb i pili wino na moją pamiątkę śmierć Pańską zwiastujcie, aż przyjdzie. Czy w święcie i uroczystości obchodzenia wieczerzy Pańskiej ma jakikolwiek związek z księżycem czy też słońcem, które mają oznaczać czas i godzinę do obchodzenia tej uroczystości? Uważam, że nie i to na pewno nie! A dlaczego nie? Wyjaśniałem ten problem w poprzednich listach i w tej chwili nie będę go po raz drugi komentował, bo w tej sprawie nic nowego nie wniosę. Nadmienię tylko, że święto paschalne Starotestamentowe różni się od Nowotestamentowego tym, że w Starym Testamencie było to święto cieni, a w Nowym Testamencie upamiętnienie rzeczywistej śmierci Jezusa – upamiętnione w uroczystościach Wieczerzy – symbolicznego ciała i krwi.
11. Bóg nigdy nie dał Izraelowi szabatu tygodniowego, jako jedyne święto, jeśli chcecie, więc konkurować z Izraelem nazywając go odrzuconym w r. 34 n.e. Dionizyjskiej, to musicie się postarać o więcej świąt niż szabat tygodniowy, bo Jezus Ducha zesłał w święto tygodni - szabat roczny. Gdyby ten szabat nie obowiązywał od śmierci Jezusa, to, dlaczego Jezus go wybrał na tak ważne wydarzenie?
Piotrze! To wy musicie pilniej studiować Biblię! Izrael, jako naród został odrzucony! Pozostały z niego tylko jednostki, jako resztka z tego narodu. Piotrze, czy się tobie podoba, czy nie, to i tak nie nagniesz wypowiedzi Pisma Świętego w tej sprawie do swoich wywodów. Z narodu Izraela zbawiona będzie tylko resztka tak jak z każdego innego narodu w tym i z całego chrześcijaństwa. Dlaczego zostali odrzuceni? Dla uzupełnienia dotychczasowych wersetów zapoznaj się dodatkowo z 2Król.17, 7-23; 2Kron.7,19-20; 1Kron.23,27; Amos.3,7: 2, 4; Mat.21, 42-45; Rzym.11, 7-9·Kaznodzieja Salomona w rozdziale 3 mówi:, że wszystko w tym świecie ma swój czas, a (w.6) Określa: „ Jest czas szukania i czas gubienia, jest czas przechowywania ( i czas napominania – moja uwaga) i czas odrzucania. Czas odrzucenia Izraela nastał w 34 roku po czasie pięćdziesiątnicy, w którym ci, co kamienowali Szczepana po jego ostatnim kazaniu, mogli się upamiętać i nawrócić, ale czy to uczynili? Odpowiedź pozostawiam bez komentarza. Pytasz, dlaczego Jezus wybrał pięćdziesiątnice na zesłania Ducha Świętego? Piotrze z tych samych powodów, co i wybrał czas śmierci Jezusa, bo proroctwa określające czas śmierci Jezusa jak i pięćdziesiątnicy miały się wypełnić w tym właśnie czasie, a nie innym. I po wypełnieniu się proroctw w tym właśnie czasie przestały być oczekiwaniem na wypełnienie się ich, gdyż to się już stało. Wiara, gdy się spełni, przestaje dalej być wiarą, bo stała się ona rzeczywistością. Tak się rzecz ma i do śmierci i zmartwychwstania Jezusa jak też do, pięćdziesiątnicy itp. wydarzeń. A czy w dobie dzisiejszej powinniśmy upamiętniać te wydarzenia? Zależy to wyłącznie od indywidualnych jak i zbiorowych decyzji poszczególnych osób, grup zborów i Kościołów. Lecz będą to święta nie z nakazu Boga, ale własnych decyzji. Nigdy nie twierdziłem, że Bóg dal Żydom do świętowania tylko sobotę. W tym względzie chyba się nie rozumiemy. Sobota dana była do świętowania nie Żydom, ale dla człowieka stworzonego na obraz Boży. Natomiast pozostałe święta, o których dyskutujemy dane było tylko Żydom, którzy zostali wybranym narodem do przedstawienia całemu światu, Boga Jedynego, Miłosiernego i Wybaczającego - grzechy ludzkie. Narodowi temu przedstawiono wszystkie zamiary Boga w proroctwach jak i całym kulcie religijnym, celebrowanym w świątyni zbudowanej na wzór świątyni niebieskiej. Gdyż nie czyni nic Wszechmogący Pan, zanim nie objawi swoich zamiarów i planów swoim sługom, prorokom. Amosa 3, 7 Te przesłania naród ten, powinien przekazać narodom ościennym, aby Chwała Pańska mogła zajaśnieć w ciemnościach grzesznego, bałwochwalczego świata. Tak się nie stało, stąd takie, a nie inne wynikły konsekwencje, nad którymi dyskutujemy.Pozdrawiam.
SŁAWOMIR M W DNIU 04,06,16 NAPISAŁ:
- Nadrzędna kategoria: Artykuły
- Kategoria: Kontrowersyjne
Sławomir M w dniu -4.06.2016 napisał:
Witam. Poczytałem pana stronę. I znalazłem kilka ciekawych informacji.
Uważam że nie ma się o co spierać z religią bo i tak to wszystko idzie pod prąd dekalogu. Nagrałem film ,,Mesjasze żydowscy i islamscy m.in. Jezus a kwestie bałwochwalstwa". Rozwija się nieśpiesznie, ale o ile wytrzyma pan całość to może coś panu dopowie. O Jezusie jest tam ostatnie 30 minut.
https://www.youtube.com/watch?v=YaD1jO9J0cw&list=UUHb_ZyD9dy5UcL9VzSlX63Q&index=47
RAFAŁ D PYTA PORAZ 1 - PORZĄDEK MELCHISEDEKA
- Nadrzędna kategoria: Artykuły
- Kategoria: Kontrowersyjne
Pan Rafał D dniu 31,08,2016r. zadał mi pytanie następującej treści:
Witam panie Janie. Moje pytanie brzmi: dlaczego Pan Jezus Chrystus syn Boga żywego w doktrynie o niebiańskiej świątyni (która przecież jest fundamentem adwentyzmu dnia siódmego) pełni służbę według kapłaństwa Lewickiego na wzór Aarona? Chrystus jest z innego porządku kapłaństwa a mianowicie na wzór Melchizedeka a nie Aarona. Kapłaństwo Lewickie utraciło przecież swą ważność nawet prawo regulujące to kapłaństwo. Jak to możliwe że Pan Jezus Chrystus po swoim niebowstapieniu pełni nieprzerwanie służbę na wzór Aarona? chociaż wiadomo że nastąpiła zmiana prawa i kapłaństwa. Proszę mi to wyjaśnić. Pozdrawiam. Rafał.
Rafale Witam cię Serdecznie i dziękuje za list.
Ponieważ piszesz po raz pierwszy chciałbym poinformować, że wszystkie korespondencje związane z zapytaniami i odpowiedziami , będą publikowane na mej stronie internetowej:www.konfrotacje.com.pl w artykułach konfrontacje lub pozostałe. Jeśli będą jakieś zastrzeżenia proszę o ich sprecyzowanie.
Zachęcam też do zadawania dodatkowych pytań na ten temat, jak i inne tematy występujące w dyskusjach i dowolne pytania związane z Biblią.
GRAŻYNA D W DNIU 30.06.2016 ZAPYTAŁA:
- Nadrzędna kategoria: Artykuły
- Kategoria: Kontrowersyjne
W dniu 30.06.2016 r Grażyna D napisała: Panie Janie, twierdzi pan, że gdy człowiek umiera to idzie do grobu, a przecież w Ks. Koh. 12,7 jest napisane: I wróci się proch do ziemi, tak jak nią był, a duch do Boga, który do dał. Jak mam to rozumieć?